Onze eerste dag op de baustelle begon op een speciale manier. We kwamen met de hele ploeg van Howaldt over de brede weg die dwars door het hele terrein liep. Tot onze grote verbazing zagen we een Italiaan op zijn knieén zitten en een Duitse soldaat sloeg en stampte hem als bezeten. De gevangene zat als een kind te jammeren en te huilen. We moesten een paar van onze jongens, die wilden ingrijpen, in toom houden.
Dat zou gevaarlijk kunnen zijn met al die militairen. Wat was er nu gebeurd, iedere schildwacht was verantwoordelijk voor een paar van die "Badoglio" mannen, die her en der in de huisjes werkten. De Duitser in kwestie wou zijn Italianen tellen, hij zag in de verte zijn officier aankomen, er mankeerde er één en vroeg aan de andere waar zijn maat was. Die deed of hij hem niet verstond, dat was genoeg om woedend te worden en hij reageerde dat af op de sukkelaar. Die Italianen waren militair geinterneerden na de overgave van Italie, dus gehaat en verfoeid door de Duitsers, waren ook zo goed als vogelvrij verklaard, hadden het zeer hard te verduren en werden behandeld als honden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten