Operatie Gomorrha

De 6e juli '43 was ik terug in Hamburg. Ik meldde me weer in Lager Dammtor en daar wist men te vertellen dat al de mensen van Howaldt waren verplaatst naar een lager van de werf zelf. Ik moest dus verhuizen naar Waltershof, dat lag in de haven tussen zijarmen van de Elbe en de dokken, op de Rugenberger Damm. Het was een oud herenverblijf als een kasteel zo groot. De eetzaal, de wasruimten en infirmerie waren barakken die er bijgebouwd waren. Ik kreeg een bed en een kast toegewezen in een kamer voor 80 man. Wat een boel, we hadden zelfs geen tafels of stoelen. Het was gewoon een stapelhuis voor auslander. 's Morgens stonk het er als de pest. Dat mensen en dieren door overbevolking agressief worden, kon je hier merken. Je moest je spullen in 't oog houden of achter slot op bergen. Als we een brief wilden schrijven, moesten we dat doen in de eetzaal. Dan moesten we eerst een tafel afruimen, wat een hele karwel was als we pelpatatten gegeten hadden. De pellen en afval werden dan op een andere tafel gesmeten, we bleven dan even stil zitten wachten, na een paar minuten zaten dan de ratten per koppel een paar tafels van de onze hun buikje te vullen. Soms namen we van de koer naast de keuken wat sintels mee om de ratten te bekogelen. Je moet toch iets te doen hebben.

Na een paar dagen had ik op een kleine kamer een plaatsje gevonden en nam daar een bed en kast in beslag, daar sliepen we met twaalf man. Om broodbonnetjes in 't zwart te kunnen kopen, wou ik een paar pakjes tabak van de hand doen, per pakje was het voor de meeste jongens blijkbaar te duur. Ik begon sigaretten te draaien en per stuk kreeg ik klanten genoeg, het bracht nog meer op ook. Succes verzekerd zolang de voorraad strekte en ik verdiende genoeg om zegeltjes te kunnen kopen. vlakbij het lager liep een spoorweg tot aan een ponton, waarmee de wagons overgezet werden naar de verschillende scheepswerven, zo geraakten wij ook op Howaldt. 's Morgens vaarde er ook een motorbootje naar de overkant, maar dat moest betaald worden, het ging wel vlugger, maar het kostte voor ons te veel. Het werd dus alleen gebruikt als we wat te laat waren.
Drie weken duurde het 'mooie' leventje hier, tot op een nacht de stukken glas van de venster op ons bed vlogen, operatie Gomorrha was begonnen. Als gek nog half slapend, stoven we naar de kelder, in het donker, want al het licht was uitgevallen.. Deze kelder was niet speciaal gestut of ingericht als luftshutzraum, heel het gebouw stond te schudden en te trillen van het geweld van de bommen. Op het spoorwegemplacement voor de ponton, stond een batterij luchtafweergeschut, die vlamden er op los dat horen en zien verging. De wagons met de FLAK werden na iedere aanval dan verplaatst. Tussen 25/7 en 2/8 werd Hamburg zevenmaal aangevallen, telkens met honderden viermotorige vliegtuigen, overdag door de amerikanen en 's nachts door de engelsen. De Duitse radar werd gestoord door reepjes speciaal bewerkt spul, "window" genaamd. Heel het verwittigingsysteem van de Flak werd zo waardeloos gemaakt, de aanvallers kwamen en gingen zoals zij wilden. Gelukkig voor ons lag tussen Waltershof en de stad de Elbe. We hadden meer last van het spoorweggeschut dan van de bommen. Van waar we stonden bij ons lager, zagen wij dan overdag de branden en stofwolken boven de stad. We konden ons niet voorstellen wat er daar aan de overkant van de stroom gebeurde, tot we later zelf een paar maal in een bombardement zaten, dat dan nog niet een honderdste was van de verwoestingen in de Hansastad.

Er vielen meer dan 8600 ton brand en springbommen, uitgeworpen door meer dan 3000 vliegtuigen. Het bombardement zou 346 miljoen dollar gekost hebben.
35719 huizen werden totaal verwoest
4695 werden zwaar beschadigd
4500 half tot licht beschadigd - de helft hiervan tijdelijk onbewoonbaar. In de haven waren schepen gezonken of uitgebrand samen 180.000 ton.
12 bruggen werden vernield ook 1125 personen en goederenwagons.
1735 wagons werden zwaar beschadigd. Spoor- en tramlijnen, water, gas en elektra tijdelijk buiten gebruik, verhoogde nog de chaos, er waren 41800 dodelijke slachtoffers, en 125000 gekwetsten.

Hamburg tijdens operatie Gomorrah