Boksers

In de eetzaal werd er een punchbal en een zandzak ge?nstalleerd het waren Fransen die er mee bezig waren. De volgende dagen zagen we een Fransoos in trainingsbroek, een dikke trui aan en een handdoek rond zijn nek, in het lager rond lopen. Dan stopte hij, liefst als er een paar jongens keken, en begon dan schaduw te boksen, liep dan een eindje verder en begon opnieuw, zo het hele plein rond. In de eetzaal stond hij soms touwtje te springen of tegen de zandzak of punchbal zijn kwaliteiten te demonstreren.
't Was een flink uit de kluiten gewassen knaap, met vierkante schouders, we dachten dat hij het gewoon deed om in conditie te blijven. Na een tijdje zagen we dat er hier en daar een affiche werd aangeplakt. Men ging een boksgala inrichten in Hamburg, het kampioenschap van de verschillende lagers. Onze kampioen trainde dat de stukken eraf vlogen, in de eetzaal en rond het plein lopen en boksen, dat het een lieve lust was hem bezig te zien. Eindelijk was het de dag van de match, en met verschillende supporters en met veel lawaai vertrokken de Fransen naar de stad. Wij dachten vanavond zal het wel feest zijn, als de kampioen terug komt. Zoals hij getraind had was bij in onze ogen niet te kloppen, wat een misrekening. Na een paar uur hoorden we een ziekenwagen het lager binnen rijden en onze kampioen werd zijn kamer in gedragen. Met de eerste kamp had hij zijn meester gevonden, een paar dagen later waren punchbal en zandzak uit de eetzaal verdwenen, zijn mooie droom was voorbij. Ik zag ook eens een boksmatch in Soltau, Russen en Polen vormden dansgroepen en koren, en vergasten ons met hun zang en dans. Een paar Hollanders hadden een boksring gevonden in een magazijn en hem opgesteld op de binnenkoer. Toen ik er aangewandeld kwam, stonden er een paar jongens in de ring en zochten een tegenstrever voor hun bokser die stond te schaduwboksen. Luidkeels verkondigden zij zijn kwaliteiten, het leek wel de boksbarak van "pauske soep" op de Sinksenfoor van Antwerpen. Er kwamen een paar Engelse soldaten kijken, een Hollander op de ring begon de militairen uit te dagen om het eens op te nemen tegen hun kampioen.
De Britten wilden er eerst niet van weten, maar omdat die mannen niet afhielden, trok er een zijn battledress uit, nam een zakdoek wikkelde zijn vals gebit erin en gaf ze aan zijn vriend. Toen de soldaat op de ring stapte zagen we dat hij haast een kop kleiner was dan de uitdager, we gaven hem dus niet veel kans. Ze dansten eerst wat in het rond om elkaar te testen.
De Hollander haalde uit, maar raakte de Engelsman niet, die stond al wat verder de grote uit te lachen. Dat gebeurde zo een paar maal, waar de vuist van de Hollander terecht kwam, stond die kleine niet meer en de Brit had enkel last van de luchtverplaatsing. Na een poosje vond hij het al wel en kwam zelf in actie, dan zagen we dat het niet de eerste maal was dat hij in een ring stond. Zijn bewegingen waren voor de lange te snel, die kreeg dan ook een paar flinke meppen en werd nijdig. Nu vond de militair het welletjes en begon het ernstiger op te nemen.
De Hollander probeerde de Engelsman nog een paar maal te raken, was echter veel te traag, verwaarloosde even zijn dekking en het was gebeurd. De kleine zag de kans en de Hollander kreeg me daar een uppercut en sloeg tegen de planken K.O. De andere Engelsen sprongen ook op de ring en gingen de verliezer eerst terug bijbrengen voor ze lachend verder gingen.