Het leven in het lager was een aaneenschakeling van eentonige dagen. We probeerden die sleur af en toe te breken met elkaar op stang te jagen en grappen uit te halen. De feestdagen waren nog het ergste, Weihnachten bijvoorbeeld, werd in Duitsland overal gevierd, dan waren de straten zo goed als leeg. We zaten dan in de kamer op elkaars gezicht te koekeloeren en hadden geen reden om in feeststemming te zijn, zo ver van onze familie.
Kerstmis 1942. Het was in Dammtor, ??n van de jongens stelde voor een pintje te gaan drinken. We gingen naar een caf? in de buurt, er werden een paar glazen gedronken maar de stemming ontbrak, na een poosje verlieten we de zaak. We wandelden terug naar het lager en kropen maar in ons bed.Kerstmis 1943. We zaten toen in Falkenberg, in de kamer werd wat gebabbeld. E?n van de Hollanders kreeg een goed idee en begon uit te leggen wat bij zou klaar maken de eerste Kerstmis thuis na de oorlog. De menu die hij voorstelde kon tellen en bestond uit verschillende gangen, met de nodige drank. Er werd natuurlijk een stuk gelachen, soms was er een jongen die wat wou veranderd hebben, we discuteerden dat de stukken eraf vlogen. We waren er een hele tijd mee bezig, tot we voor de barak stemmen hoorden. We gingen een kijkje nemen en zagen een vijftiental mannen staan' die op ons gewacht hadden om "Stille nacht" aan te vangen. Geboeid stonden we te luisteren in de donkerte van de sterrenhemel, we werden er stil van en in gedachte verplaatsten we ons, ver weg van Neugraben naar onze familie, die we al zo lang moesten missen. Na het kerstlied zong het koor een lied over 'Het blanke zand der duinen" van onze geboortestreek. Het werd voor verschillende mannen van de kamer te veel, er rolden tranen over hun wangen. Op zo een ogenblik kan je moeite doen om je ertegen te verzetten, maar de waterlanders tegen houden dat kan je niet. Terwijl de zangers verder gingen, ze wilden nog voor andere kamers zingen, gingen wij naar binnen en we schaamden ons niet, als we met betraande gezichten elkaar bekeken. We zaten nog een poosje stil te mijmeren en even later wensten we elkaar goede nacht en gingen maar slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten