Frank Forbrick vertelde me eens, Ik werkte toen nog op de baustelle, dat zijn radio het niet meer deed, "aan de antenne kan het niet liggen," voegde hij er aan toe. 's Avonds ging ik er naartoe, en begon al uit te leggen dat ik het geschikte gerief niet had om te testen, wat hij volmondig toe gaf .
Met een gezicht als een radiospecialist, deed ik de rug van het toestel open en begon hier en daar aan de verbindingen te voelen. Het geluk is toch voor aardige mensen, ik merkte toch een losse draad aan de luidspreker zeker. De soldering was gelost, met een zekeringsdraadje bond ik hem weer tegen het contactpunt en hield er even een brandende kaars onder, ik vond dat gewichtiger dan een lucifer, de soldering vloeide terug tezamen en klaar was kees, in dit geval de radio.
De Franz was gelukkig, gaf me een paar broodzegeltjes en ik was het ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten